🧠De wereld roept, van binnenuit – een nieuwe manier van mens-zijn
Blog 1 van de reeks onze vier breinen
De wereld roept, van binnenuit – een nieuwe manier van mens-zijn
Deze woorden schreef ik na een diep besef:
dat het niet gaat om méér doen, méér weten of harder vechten voor verandering.
Maar om bewust bewonen van wie we ten diepste zijn.
Misschien herken jij het ook.
We leven in een tijd van diepe verschuiving.
De oude structuren barsten: systemen, relaties, het klimaat, de mens zelf.
Maar… er is iets nieuws aan het ontstaan.
Een nieuwe manier van kijken.
Een nieuwe manier van ons lichaam en geest bewonen.
Ons lichaam is zo ontworpen dat het mogelijk is.
Maar eerst.
Steeds meer mensen zijn moe.
Moe van voelen.
Moe van eindeloos innerlijk werk — ook op collectieve thema’s.
Moe van polarisatie.
Moe van het doemdenken.
Sommigen sluiten zich af van het nieuws om zichzelf te beschermen.
Anderen staan in de overlevingsstand —
doen nóg meer, zetten zich in voor de planeet,
maar vergeten zichzelf.
Vergeten dat het niet alleen gaat om wat je doet in de buitenwereld,
maar om hoe je van binnen bedraad bent.
En hoeveel onbewuste angst, oordeel en stress je dagelijks activeert in je brein.
Ik weet hoe dat voelt.
Ik zat er zelf ook in. Van heel vroeger als ook in de ‘coronatijd’.
Totdat ik intuïtief het boek Een onverwachts inzicht van Jill Bolte Taylor
uit de boekenkast van onze dochter Anne pakte.
Er gebeurde iets in mij.
Er kwam een richting in zicht die mijn hele wezen begon aan te raken.
Een diep, levend enthousiasme begeleidt me vanaf die tijd.
Jill — als neuroloog én mens —kreeg als 37 jarige een hersenbloeding in haar linkerhersenhelft.
Deze gebeurtenis liet haar direct en rauw ervaren wat het betekent om in het rechterbrein te leven.
En ze ervoer wat het betekent om geen afgescheiden ‘ik’ meer te ervaren,
maar eenheid. Stilte. Zijn.
En in de acht jaar die haar genezing duurde, ontdekte ze dat ze haar linkerhersenhelft niet meer dominant een plek hoefde te geven.
Ze kon er totaal anders mee omgaan.
En tijdens het lezen en onderzoeken wat de vier breinen zijn, viel er bij mij iets op zijn plek.
Ik zag het in mijn eigen leven.
Ik herkende wat ik — onbewust — al deed in mijn boek Zinvol rouwen:
Hoe ik daar, via taal, ervaring en beleving, eigenlijk al alle vier de breinen liet spreken.
Als de wonderlijke mens Kitty.
En jij bent ook wonderlijk als mens.
Onze breinen zijn hetzelfde. Alleen het gebruik is anders.
Vele jaren onbewust hoe ik de breinen laat spelen in mijn leven.
Maar nu is het bewust.
Nu heb ik de theorie én de innerlijke praktijk in handen.
En dat opent een nieuw veld.
Ja EEN NIEUW VELD!
Ik kan mensen uitnodigen om hun eigen vier breinen te gaan belichamen, onderzoeken, bevragen.
Om te experimenteren met het nieuwe mens-zijn dat daaruit ontstaat.
Met hulp van opstellingen en schrijven en intuïtief schilderen (daar is Lilian in het Zand voor).
In mijn volgende blog, deel 2: Vier breinen, één bewustzijn – jouw innerlijke team laten samenwerken, vertel ik je wat die vier breinen zijn.
En hoe ze jou kunnen helpen om niet langer te overleven,
maar te leven — vol, verbonden en in vrede met jezelf.
Vraag aan jou:
Herken jij iets in deze vermoeidheid?
Of heb je ook dat innerlijke weten: er móet iets anders…?
Voel je vrij om te reageren of door te mailen.
Ik lees met aandacht.